Skip to main content

Tensors


hmmm.......looks like this one month is my busiest month of my lifetime until now....expecting a very gud holidays back home i went to hyd........I had a small work(expected by me) to do in month but when i started it i found i couldn't just find time for anything other than that.....but that even made me happy at few times...we had a very good article about it in newspaper along with our photographs.......
we have been going to colleges daily to make students aware of our exams....n i feel thts the best work in it...we really enjoyed talking to students n the feel with which we were treated made me feel the importance of being here......den we had to work under tight deadlines coordinating with ppl all over india(so said...only 10 indeed)........who r conducting at their own places....long rides over bikes....long talks with students.....heavy work tensions.....late night sleeps... early appointments ...and too many phone calls....(i mean it).....and finally there comes the day we worked for...dec 25th..our exam date.....

Haaaa.....wat a proper display of our inefficiency of work in preparing paper....we had approximately 20 corrections in each paper...tht was just frustrating for me.......after tht in the eve we had an interactive session(as promised to students)...tht was again a very gud spot where i had to answer qns to the iit aspirants abt how to prepare n tips for success and so....for the first time there i found tht even i have done something useful in my life .....den after corrections there ended our month...u know our month ended in the same quick way as this post did.... :D .

But still i have a guilty feeling in me....did we make use of the ignorance and anxiety of aspirants for our profit???? Did we really provide them wat we promised??? Is this legible??? Am i wrong in doing this....????untill now i have no answers..hope i can come to a situation of answering it...
anyways done with holidays n now back in insti..and back to blogging

Comments

  1. hey surya
    it was a good job done by you ppl..i really appreciate that. and coming to the questions u have in your mind..i say they dont mean anything
    may be u feel that u "USED" them but still the aspirant may not feel it definitely because they heard every single word from the students of the india's top institutes for which they were strugling day and night.
    wat ever it meant to u, the sessions and the exam was a pleasure to the students because it was being conducted by the IITians
    so be an optimist dude...

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

మా అన్నయ్య పెళ్ళి కబుర్లు....

మదిలో పులకింతలు మ్రోగించే మేళ తాళాల నడుమ  అంబరమే వంగి చూస్తూ చేసిన కేరింతల మధ్యన  ముక్కోటి దేవుళ్ళ ఆశిరవాదలే చిరుజల్లులై కురిసిన వేల  శ్రవనానందకరమైన వేద మంత్రాలూ నలుదిక్కుల మ్రోగిన వేల  ఇక కానివ్వండీ అని గడియారం ముహూర్తాన్ని సమీపించగా  ఇక తానూ కూడా నిలవలేనని  అడ్డుగా ఉన్న తెర  నేలకూలగా తలవంచిన వధూ వరులు ఓరకంట ఒకరినొకరు చిలిపిగా చూసుకోగా తలపై జీలకర్ర బెల్లం పెట్టి ఒక ఇంటి వాడు అయ్యాడు మా అన్నయ్య పెళ్లి పనులో అటూ ఇటూ హడావిడిగా తిరుగుతూ ఉండే పెళ్లి పెద్దలు ఎన్నాళ్ళకో కలిసిన చుట్టాలతో ముచ్చట్లలో మునిపోయిన బంధువులు అమ్మా నాన్నల చేతులు విడిపించుకొని మండపమంతా తిరిగేసే చిన్నారులు  వీటనిటిమధ్య ఎప్పుడెప్పుడా అని ఊరించే పెళ్లి భోజనాల ఘుమఘుమలు అప్పుడే కలిసిన కొత్త కొత్త గ్యాంగులు అంతలోనే మొదలైన మా అల్లర్లు శృతి చెప్పిన చీమ ఏనుగు జోకులు, శ్రీ గాడి సమయానుకూల చమక్తులు కీర్తనకు చెప్పిన ఇంజనీరింగ్ విశేషాలు, అను చెప్పిన చిన్ననాటి కహానీలు దీనికి దానికి అని లేకుండా ప్రతి చిన్నదానికి ఫక్కుమని మా నవ్వులు అన్నిటా తన పెద్దరికాన్ని కాపాడుకోడాన...

నగరం పులికించిన వేళ

భగ భగ మండుతున్న సూర్యుని తాపంతో ఈ మహానగరం మునిగి  ఉండగా  వేసవి  కాలపు  వేడి  గాలులు మెలమెల్లగా వాటి  రాకను తెలుపుతుండగా  జలజలా పారే సేలయేళే వడగాలుల తాకిడికి కదలలేక సేద తీర్చుకుండగా నా ప్రియ భాగ్యనగర రైలుస్టేషన్ లోపలికి వచ్చి ఆగింది నా రైలు సుధీర్గంగా   ఎప్పుడెప్పుడు ఇంటికి వెళ్తానా అని వడివడిగా బయటకి సాగెను నా అడుగులు  చుట్టుపక్కల మళ్ళి మళ్ళి చూస్తూ ఏదైనా మార్పుకోసం వెతికేను నా కన్నులు  బిజినెస్ పని మొదల్కొని పిచాపటి మాటల వరకు అన్ని సాగే ఆ ఇరానీ కేఫెలు  ఎప్పుడైనా ఎక్కడైనా కడుపుబ్బా తినేందుకు రోడు పక్కనే ఉన్నా ఛాట్ బండ్లు  నగర చరిత్రకీ అభివృధికీ అద్దంపట్టే ఆ కళాఖండాలు ఇంకా నవనూతన కట్టడాలు తమపర భేదాలు లేకుండా అన్ని పండగలలో ఘనంగా...

Happy New Year

As another year passed by again I was left with lot to gain It was an year of pricking thorns but had something to still keep me on It was an year of confidence hype before that stripped me off all I had All that I see was full of colours and bright but nothing led me to that source of light A break was what I was waiting for and it is what this year was meant for Many a years have passed through but none made me feel this true It was an year of unbearable pain leading to despair of win or gain But at the verge end of this mire flat flip of 180 lit a pinch of fire A change of state in matter of fraction leading me into a state of reincarnation Now those loud screams catch my ear which wish everyone a Happy New Year