Thoughts Unleashed

నీ యవ్వనాన్ని తాకాలని ఉవ్విళ్ళూరుతూ పడిలేస్తున కెరటాలు  నిను  చూసి అబ్బురపడి నీకై ఆశగా వంగిన ఆ హరివిల్లు వర్ణాలు  నీ పాద స్పర్శకే తన్మయత్యం చెంది ఎగిరి దుమికే ఇసుక రేణులు ఇవేమీ పట్టనట్టు లోలకంలో కదిలే ఆ నడుము వయ్యారాలు  చూసిన ప్రతిసారి మ్రోగును నా గుండెలో ఆనందపు సరిగమలు నిను చూసిన ఆనదంలో నీ చెంతకే పరుగులు తీసెను నా అడుగులు  అంతలో ట్టక్కున తెరుచు కొనెను మంచి నిద్రనుంచి నా కన్నులూ ఆహా!! ప్రతిదినం నీ దర్శనం నాకు ఈ కలల సామ్రాజ్యంలోనేనా లేక ఎన్నటికైనా నిన్ను కలవాలనే నా చిన్న కోరిక తీరేనా  నేనో  కవినైనా కాకపోతేనే నీ ముఖ ఖవలికలు వర్ణించుటకు  శిల్పినో చిత్రకారుడినో కానే నీ సౌందర్యాని చెక్కి చూసేందుకు ఎన్నాళ్లని ఇలా నా కలలో మెదులుతూ ఊరిస్తూ ఉంటావు   నాకై ఓ క్షణమైనా కనిపించి ఈ మనోవేదన దూరం చెయ్యవూ కలలోనైనా నిను చూసేందుకు  నిద్రలోనే జీవితం గడిపెయనా  లేక నిద్రాహారాలు మాని నీ వెతుకులాటలో ప్రయాణాలు సాగించనా ఎదీ తేల్చుకోలేక మదనపడే ఈ మనసుకు జవాబు దొరికేనా  ఈ సంగ్దిత్త పరిస్తితి నుంచి బైటు వచ్చే మార్గం కనిపించేనా 

Wrote somewhere in June after my first ever flight journey on 11/06/2010 With the seat belt tightened around, I lie Counting every second till its time to fly as the flight started racing to its top speed I could feel the blood rushing in my head May be the nervousness of my first ever flight taking off or the sight of hot air-hostesses making their way off  even with strong ACs blowing right onto my head I was busy wiping the sweat off my forehead While I was caught up in calming my nerves down with a hint of jerk, the flight made its way off the town As my first ever flight started parting away from ground I could see a rushing concrete jungle being left behind within another few moments, I knew I was in mid-air where such a huge flight moved just like a feather in air I was lost peeping through window, with mouth wide open As if a child seeing his 'long-awaited birthday present' open I hardly knew how the next few hours of journey went on until I saw a series of lights