Skip to main content

Posts

నగరం పులికించిన వేళ

భగ భగ మండుతున్న సూర్యుని తాపంతో ఈ మహానగరం మునిగి  ఉండగా  వేసవి  కాలపు  వేడి  గాలులు మెలమెల్లగా వాటి  రాకను తెలుపుతుండగా  జలజలా పారే సేలయేళే వడగాలుల తాకిడికి కదలలేక సేద తీర్చుకుండగా నా ప్రియ భాగ్యనగర రైలుస్టేషన్ లోపలికి వచ్చి ఆగింది నా రైలు సుధీర్గంగా   ఎప్పుడెప్పుడు ఇంటికి వెళ్తానా అని వడివడిగా బయటకి సాగెను నా అడుగులు  చుట్టుపక్కల మళ్ళి మళ్ళి చూస్తూ ఏదైనా మార్పుకోసం వెతికేను నా కన్నులు  బిజినెస్ పని మొదల్కొని పిచాపటి మాటల వరకు అన్ని సాగే ఆ ఇరానీ కేఫెలు  ఎప్పుడైనా ఎక్కడైనా కడుపుబ్బా తినేందుకు రోడు పక్కనే ఉన్నా ఛాట్ బండ్లు  నగర చరిత్రకీ అభివృధికీ అద్దంపట్టే ఆ కళాఖండాలు ఇంకా నవనూతన కట్టడాలు తమపర భేదాలు లేకుండా అన్ని పండగలలో ఘనంగా జరిగే అంబరవీధి సంబరాలు     మెలమెల్లగా నన్ను తడుతూ చిరునవ్వులు తెప్పించే చిన్ననాటి తీపి జ్ఞాపకాలు ఎల్లపుడూ ఇక్కడే ఉండిపోతే ఎంత హాయో అని తెలిపే ఆ మధురాలోచనలు ఈ ఆలోచనా ప్రవాహానికి అడ్డుకట్ట వెస్తూ చేర్చింది ఆటో నన్ను మా ఇంటికి  గలగలా కబుర్ల అయ్యాక ఆశగా ఎదురుచూసిన అమ్మ చేతి వంటకం తిన్నా  ఈనాటికి  తిన్నాకా అలా మాట్లాడుతూ నాకే తెలియకు
Recent posts

మా అన్నయ్య పెళ్ళి కబుర్లు....

మదిలో పులకింతలు మ్రోగించే మేళ తాళాల నడుమ  అంబరమే వంగి చూస్తూ చేసిన కేరింతల మధ్యన  ముక్కోటి దేవుళ్ళ ఆశిరవాదలే చిరుజల్లులై కురిసిన వేల  శ్రవనానందకరమైన వేద మంత్రాలూ నలుదిక్కుల మ్రోగిన వేల  ఇక కానివ్వండీ అని గడియారం ముహూర్తాన్ని సమీపించగా  ఇక తానూ కూడా నిలవలేనని  అడ్డుగా ఉన్న తెర  నేలకూలగా తలవంచిన వధూ వరులు ఓరకంట ఒకరినొకరు చిలిపిగా చూసుకోగా తలపై జీలకర్ర బెల్లం పెట్టి ఒక ఇంటి వాడు అయ్యాడు మా అన్నయ్య పెళ్లి పనులో అటూ ఇటూ హడావిడిగా తిరుగుతూ ఉండే పెళ్లి పెద్దలు ఎన్నాళ్ళకో కలిసిన చుట్టాలతో ముచ్చట్లలో మునిపోయిన బంధువులు అమ్మా నాన్నల చేతులు విడిపించుకొని మండపమంతా తిరిగేసే చిన్నారులు  వీటనిటిమధ్య ఎప్పుడెప్పుడా అని ఊరించే పెళ్లి భోజనాల ఘుమఘుమలు అప్పుడే కలిసిన కొత్త కొత్త గ్యాంగులు అంతలోనే మొదలైన మా అల్లర్లు శృతి చెప్పిన చీమ ఏనుగు జోకులు, శ్రీ గాడి సమయానుకూల చమక్తులు కీర్తనకు చెప్పిన ఇంజనీరింగ్ విశేషాలు, అను చెప్పిన చిన్ననాటి కహానీలు దీనికి దానికి అని లేకుండా ప్రతి చిన్నదానికి ఫక్కుమని మా నవ్వులు అన్నిటా తన పెద్దరికాన్ని కాపాడుకోడానికి ప్రెసిడెంటు గారి కష్టాలు  అంత నవ్వును ఆపుకుంటూ దిగిన ఆ వింత

సౌందర్య లహరి ... స్వప్న సుందరి

నీ యవ్వనాన్ని తాకాలని ఉవ్విళ్ళూరుతూ పడిలేస్తున కెరటాలు  నిను  చూసి అబ్బురపడి నీకై ఆశగా వంగిన ఆ హరివిల్లు వర్ణాలు  నీ పాద స్పర్శకే తన్మయత్యం చెంది ఎగిరి దుమికే ఇసుక రేణులు ఇవేమీ పట్టనట్టు లోలకంలో కదిలే ఆ నడుము వయ్యారాలు  చూసిన ప్రతిసారి మ్రోగును నా గుండెలో ఆనందపు సరిగమలు నిను చూసిన ఆనదంలో నీ చెంతకే పరుగులు తీసెను నా అడుగులు  అంతలో ట్టక్కున తెరుచు కొనెను మంచి నిద్రనుంచి నా కన్నులూ ఆహా!! ప్రతిదినం నీ దర్శనం నాకు ఈ కలల సామ్రాజ్యంలోనేనా లేక ఎన్నటికైనా నిన్ను కలవాలనే నా చిన్న కోరిక తీరేనా  నేనో  కవినైనా కాకపోతేనే నీ ముఖ ఖవలికలు వర్ణించుటకు  శిల్పినో చిత్రకారుడినో కానే నీ సౌందర్యాని చెక్కి చూసేందుకు ఎన్నాళ్లని ఇలా నా కలలో మెదులుతూ ఊరిస్తూ ఉంటావు   నాకై ఓ క్షణమైనా కనిపించి ఈ మనోవేదన దూరం చెయ్యవూ కలలోనైనా నిను చూసేందుకు  నిద్రలోనే జీవితం గడిపెయనా  లేక నిద్రాహారాలు మాని నీ వెతుకులాటలో ప్రయాణాలు సాగించనా ఎదీ తేల్చుకోలేక మదనపడే ఈ మనసుకు జవాబు దొరికేనా  ఈ సంగ్దిత్త పరిస్తితి నుంచి బైటు వచ్చే మార్గం కనిపించేనా 

My first ever flight......

Wrote somewhere in June after my first ever flight journey on 11/06/2010 With the seat belt tightened around, I lie Counting every second till its time to fly as the flight started racing to its top speed I could feel the blood rushing in my head May be the nervousness of my first ever flight taking off or the sight of hot air-hostesses making their way off  even with strong ACs blowing right onto my head I was busy wiping the sweat off my forehead While I was caught up in calming my nerves down with a hint of jerk, the flight made its way off the town As my first ever flight started parting away from ground I could see a rushing concrete jungle being left behind within another few moments, I knew I was in mid-air where such a huge flight moved just like a feather in air I was lost peeping through window, with mouth wide open As if a child seeing his 'long-awaited birthday present' open I hardly knew how the next few hours of journey went on until I saw a series of lights

నీకోసం

పురి విప్పి ఆడే నేమలివే నీవైతే నిను తాకాలని ఆరాటపడే చిరుజల్లునవుతా ఇప్పడే విరిసిన పారిజాత పుష్పానివే  నీవైతే నీపై వాలే ఆ తేనెటీగ నేనవుతా స్వేచగా తిరిగే పక్షివే నీవైతే నీతో కలిసి ప్రయాణం చేసే గాలినే నేనవుతా గల గల పారే సెలఎరువే నీవైతే నీతోనే జీవనం గడిపే ఒక చేపనవుతా నాతొ జీవితం గడిపే అర్దాన్గివే నీవైతే నా సర్వస్వం అర్పించి నీకు దాసోహమవుతా In English :) Puri vippi aade nemalivee neevythe ninu taakalani aarata pade chirujhallunavuthaa ippude virisina paarijaata pushpanive neevythe neepai vaale aa theeneteganavuthaa swechaga egiree pakshive neevythe neeto kalisi prayanam chese gaalinavutaa gala gala paare selayeruve neevythe neetone jeevanam gadipe oka chepanavuthaa naato jeevitham gadipe ardhangive neevythe naa sarvasvam arpinchi neeku daasohamavutaa

కళ్ళు

చంద్రునికయీ ఎదురుచూసే  ఆ  కలు వలకే తెలుసునేమూ నీ కన్నులు  కలలు కనే  ఆ  రాకుమారిడి  నగుమోము ప్రతి నిమిషం అలలతో ఎగసే  సంద్రానికే తెల్సునేమూ నీ కళ్ళలో దాగి ఉన్న ఆ  ఆలోచనల యొక్క దఘ్నత చెప్పక  చెప్పక  చెప్తున్నవి  ఎన్నెనో  కథలు నీ  కన్నులు అవి  అనువదించ  కోరితే  కరువయి నవి  తెలుగు  భాషలోని  పదములు నీలో కలిగే ప్రతి అలజడికి సాక్షం ఆ కన్నులు నీలో మెదిలే ఆలోచనల ప్రతి బింబం ఆ నయనములు ఎందరినో దరి తప్పించగల ఆ సమ్మోహనా నేత్రములు అవి చూసిన ప్రతిసారి మ్రోగును గుండెల్లో సరిగమలు          For all those who can't read Telugu, here it in written in English font :) Chandrunikai eduruchoose kaluvalake telusunemo nee kannulu kalagane aa raakumaridi nagumomu prathi nimisham alalatho egasi pade sandranike telusunemo nee kallalo daagi unna aa alochanala dhagnatha (means depth) cheppaka cheppaka chepthunnavi enneno kathalu nee kannulu avi anuvadincha korithe karuvynavi telugu bhashaloni padamulu   neelo kalige prathi alajadiki saaksham aa kannulu neelo medile alochanala prathibimbam aa nayanamulu e

నా రైలు ప్రయాణం

భగ్గుమంటున్న సూర్యుని వేడి ఈదురు గాలులు సన్నని నాగుపాములా మెలికలు తిరిగిన రైలు పట్టాలు అనుక్షణం సంగీతం పడుతున్న చుక్ చుక్  శబ్దాలు ప్రతినిమిషం ఆకలి దప్పికలు తీర్చే తినుభండారాలు సీటు కోసం టి.టి వెంట తిరిగే యాత్రికుల కష్టాలు ఏమని చెప్పను నా రైలు ప్రయాణ విశేషాలు ప్రతి నిమిషం కొత్త భారతాన్ని చూపించిన ఆ దృశ్యాలు ఎన్నడూ చెయ్యలేదు ఈ  ముపై  ఆరు గంటల ప్రయాణం ఎన్నడూ మరువలేను నా మొదటి ప్రయాణ అనుభవం భారంగా సాగుతూ రైలు ఆగడానికి వచ్చిన ప్రతి క్షణం ఎందరు ఎక్కుతారో అని దడదడలాడెను నా హృదయం ఎప్పటికీ తగ్గని ఈ టికెట్ లేని ప్రయాణికుల ప్రవాహం నా సీట్ ఏదో నేనే మర్చిపోయేలా చేసిన ఆ తరుణం అప్పుడప్పుడు ఊరిస్తూ వచ్చే సెల్ ఫోన్ సిగ్నళ్ళు ప్రతి రాష్ట్రానికి స్వాగతాలు చెప్పే ఆ తీయని సందేశాలు రైలు రాకను తెలిపే స్టేషన్ లోని ద్విభాషా అన్నౌన్సుమెంట్లు ఇవేమీ పట్టనట్టు తమ లోకంలో ఆటలాడు పేకాట వీరులు రైలు ఎక్కామన్నసంభ్రమములో అల్లర్లు చేసే చిన్న పిల్లలు తమవారి జాగ్రతలు చూస్తూ ప్రకృతిని ఆస్వాదించే భార్యామణులు అస్సలు ప్రపంచమే అది అన్నట్లు ఫోనులో బతికేసే సుందరాంగులు ఇవ్వని చూస్తూ కాలం గ