Skip to main content

Petrol for 6

\*Hi guys, I just to write a collection of all my weird experiences I ever had in life, I would always like to ruminate things like this.*\

Herein,I start off with one of my embarrassing situation I was in.This was mid September I suppose.I wanted to buy a pair of sport shoes and just was lazy enough to by bicycle(4Kms) and get them.So,after few postponing of things,somehow Hemanth got a bike of his friend and we set off quickly to shop.After searching for around 1/2hr I realise they donot have my size(11 number naaa..)After he said that its available only in Chepauk which is about 10Kms from the place I am in, we decide to set off.As we started,we had the first shock of the day, petrol is low....and petrol bunk is a bit too far.So,we started it somehow and just raced over for a span of 2Kms hardly slowing down and jumping signal just to make sure we were at the bunk in time.Luckily,we reached there and had to stand in queue.By the time,I thought of getting ready with cash(being the financier of the day)and opened my wallet.To add to the misery,I found that there is no cash in it :O its bloody empty...........................Then I just settled myself by realising that there is something called debit card and can be used in this petrol bunk.But to the horror of my shock,I dont even have that.Actually,I lost it then[couldn't find it even now :( ] Then I see if Hemanth got some cash,atleast for petrol and as always he didnot even bring his wallet.

We both were in a state of shock or embarrasement or what not.After a deep search through mine and Hemanth's pockets we could drill out Rs.6/- with 2 two rupee coins and 2 one rupee coins.May be due to those suddn shocks or despair I collected in some courage and went upto that bunk guy and asked him if he can give us petrol for Rs.6/- that too with idiotic fusion of Telugu Hindi and English just to make sure he understands the position we are in, no petrol and 5Kms to travel.He with a kinda annoying look first and a cheaky look next,somehow managed in pouring in petrol for Rs.6/- ...........I never knew we can actually go to petrol bunks for 100ml of petrol. After putting that, donno why, he jus looked into the tank and then he looked at us while controlling his unstoppable instincts of laughing loudly. So,we both just peeped into the tank and after seeing whats there in it, we could just give a very idiotic sheepish smile to him and kick start the bike in fractions of second.
The fact is that the tank is


Half-filled.........................................................

Comments

  1. high funda experience ra.. :)
    its good to see ur experience also in the blog other than poems. Keep up the work. Go Meduri.

    ReplyDelete
  2. Hehe...yea funny !!...maaku poems ardham kaavu annaya...nuvvu ila katha la cheptene ardham avtundi...bale sarada ga undi nee katha !:p

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

మా అన్నయ్య పెళ్ళి కబుర్లు....

మదిలో పులకింతలు మ్రోగించే మేళ తాళాల నడుమ  అంబరమే వంగి చూస్తూ చేసిన కేరింతల మధ్యన  ముక్కోటి దేవుళ్ళ ఆశిరవాదలే చిరుజల్లులై కురిసిన వేల  శ్రవనానందకరమైన వేద మంత్రాలూ నలుదిక్కుల మ్రోగిన వేల  ఇక కానివ్వండీ అని గడియారం ముహూర్తాన్ని సమీపించగా  ఇక తానూ కూడా నిలవలేనని  అడ్డుగా ఉన్న తెర  నేలకూలగా తలవంచిన వధూ వరులు ఓరకంట ఒకరినొకరు చిలిపిగా చూసుకోగా తలపై జీలకర్ర బెల్లం పెట్టి ఒక ఇంటి వాడు అయ్యాడు మా అన్నయ్య పెళ్లి పనులో అటూ ఇటూ హడావిడిగా తిరుగుతూ ఉండే పెళ్లి పెద్దలు ఎన్నాళ్ళకో కలిసిన చుట్టాలతో ముచ్చట్లలో మునిపోయిన బంధువులు అమ్మా నాన్నల చేతులు విడిపించుకొని మండపమంతా తిరిగేసే చిన్నారులు  వీటనిటిమధ్య ఎప్పుడెప్పుడా అని ఊరించే పెళ్లి భోజనాల ఘుమఘుమలు అప్పుడే కలిసిన కొత్త కొత్త గ్యాంగులు అంతలోనే మొదలైన మా అల్లర్లు శృతి చెప్పిన చీమ ఏనుగు జోకులు, శ్రీ గాడి సమయానుకూల చమక్తులు కీర్తనకు చెప్పిన ఇంజనీరింగ్ విశేషాలు, అను చెప్పిన చిన్ననాటి కహానీలు దీనికి దానికి అని లేకుండా ప్రతి చిన్నదానికి ఫక్కుమని మా నవ్వులు అన్నిటా తన పెద్దరికాన్ని కాపాడుకోడానికి ప్రెసిడెంటు గారి కష్టాలు  అంత నవ్వును ఆపుకుంటూ దిగిన ఆ వింత

నగరం పులికించిన వేళ

భగ భగ మండుతున్న సూర్యుని తాపంతో ఈ మహానగరం మునిగి  ఉండగా  వేసవి  కాలపు  వేడి  గాలులు మెలమెల్లగా వాటి  రాకను తెలుపుతుండగా  జలజలా పారే సేలయేళే వడగాలుల తాకిడికి కదలలేక సేద తీర్చుకుండగా నా ప్రియ భాగ్యనగర రైలుస్టేషన్ లోపలికి వచ్చి ఆగింది నా రైలు సుధీర్గంగా   ఎప్పుడెప్పుడు ఇంటికి వెళ్తానా అని వడివడిగా బయటకి సాగెను నా అడుగులు  చుట్టుపక్కల మళ్ళి మళ్ళి చూస్తూ ఏదైనా మార్పుకోసం వెతికేను నా కన్నులు  బిజినెస్ పని మొదల్కొని పిచాపటి మాటల వరకు అన్ని సాగే ఆ ఇరానీ కేఫెలు  ఎప్పుడైనా ఎక్కడైనా కడుపుబ్బా తినేందుకు రోడు పక్కనే ఉన్నా ఛాట్ బండ్లు  నగర చరిత్రకీ అభివృధికీ అద్దంపట్టే ఆ కళాఖండాలు ఇంకా నవనూతన కట్టడాలు తమపర భేదాలు లేకుండా అన్ని పండగలలో ఘనంగా జరిగే అంబరవీధి సంబరాలు     మెలమెల్లగా నన్ను తడుతూ చిరునవ్వులు తెప్పించే చిన్ననాటి తీపి జ్ఞాపకాలు ఎల్లపుడూ ఇక్కడే ఉండిపోతే ఎంత హాయో అని తెలిపే ఆ మధురాలోచనలు ఈ ఆలోచనా ప్రవాహానికి అడ్డుకట్ట వెస్తూ చేర్చింది ఆటో నన్ను మా ఇంటికి  గలగలా కబుర్ల అయ్యాక ఆశగా ఎదురుచూసిన అమ్మ చేతి వంటకం తిన్నా  ఈనాటికి  తిన్నాకా అలా మాట్లాడుతూ నాకే తెలియకు

Happy New Year

As another year passed by again I was left with lot to gain It was an year of pricking thorns but had something to still keep me on It was an year of confidence hype before that stripped me off all I had All that I see was full of colours and bright but nothing led me to that source of light A break was what I was waiting for and it is what this year was meant for Many a years have passed through but none made me feel this true It was an year of unbearable pain leading to despair of win or gain But at the verge end of this mire flat flip of 180 lit a pinch of fire A change of state in matter of fraction leading me into a state of reincarnation Now those loud screams catch my ear which wish everyone a Happy New Year